آرشیو آذر ماه 1400

ساز بالالايكا، ساز روسيه اي (اروپايي-آسيايي) است كه با تنه ي چوبي اما توخالي تهيه مي شود؛ ساختار ظاهري آن مثلثي شكل است و داراي دسته اي بلند، گردن تار و چند رشته سيم مي باشد. بيشتر اين ساز ها بوسيله دو رشته سيم با همان نت تنظيم مي شوند و رشته سيم سوم، يك چهارم عالي بالاتر تنظيم مي شود. بالالايكا علاوه بر شكل مثلثي، با وجود تفاوت هايي ماننند تعداد سيم ها و پرده هاي قابل جابجا شدن، بصورت بيضي شكل هم ساخته مي شود. اين ساز معمولا براي نواختن آهنگ هاي سنتي-محلي، در مراسمات مختلف روسي بكار مي رود، همچنين در مرتبه هاي بالاتر در نواختن آكورد و ملودي استفاده مي شود.

با بررسي ها و تحقيقات صورت گرفته، سنتوريكي از سازهاي باستاني ايراني مي باشد؛ قديمي ترين آثار موجود از آن، در حكاكي هاي آشور و بابليان قابل مشاهده است. ابوالحسن مسعودي كه يك تاريخ نويس شناخته شده است، در شرح اوضاع موسيقي در زمان ساسانيان از سنتوربه عنوان جزوي از سازهاي متداول آن دوران ياد كرده است. همچنين در نوشتارهاي كهن مربوط به فارابي و ابن سينا، نام سنتورذكر شده است.